Jesteś tutaj: Strona GłównaMitologiaMitologia Żydowska i Islamska

Mitologia Żydowska i Islamska

imageHebrajska biblia zawiera dwie historie stworzenia, umieszczone w rozdziałach otwierających Księgę Rodzaju (Genesis). Pierwszy rozdział pokazuje piękną, poetycką wersję początków świata, który wyłania się z chaosu w ciągu sześciu dni, ułożonych parami.

Pierwszego dnia Bóg oddziela światłość od ciemności, aby powstał dzień i noc. W czwartym dniu Wszechmocny tworzy słońce, księżyc oraz gwiazdy. Słońce rządzi dniem, a księżyc nocą. Drugiego dnia powstaje sklepienie niebieskie. Piątego dnia Bóg tworzy ptaki i stworzenia zamieszkujące wody. Trzeciego dnia suchy ląd oddzielony został od dolnych wód - pojawiły się na nim rośliny. Szóstego dnia do życia powołane zostały wszelkie żywe istoty łącznie z człowiekiem. Bóg stworzył mężczyznę i niewiastę na swoje podobieństwo. Podobnie jak Ahura Mazda Bóg powiedział, że stworzył ludzi, aby byli dobrzy i pobłogosławił ich. Siódmego dnia Bóg postanowił odpocząć a tym samym ustanowił szabat, który świętowany jest do dzisiaj.

 

Bóg i Adam

 

Płeć i Śmierć

Druga opowieść o początkach w rzeczywistości dotyczy płci oraz śmierci. Zaczyna się w chwili, gdy Bóg stwarza z ziemi człowieka (po hebrajsku adamah). Bóg stworzył również ogród Eden, w którym umieścił swoje najnowsze dzieło.

Bóg pozwolił człowiekowi jeść z każdego drzewa jakie rosło w ogrodzie - z wyjątkiem jednego drzewa, które rosło w centrum ogrodu (drzewo poznania dobra i zła). Ostrzegł człowieka, że gdy zje owoc z tego drzewa to sprowadzi to na człowieka śmierć.

Bóg stworzył zwierzęta lądowe i myślał, że człowiek zaprzyjaźni się z którymś. Wszechmocny przyprowadzał je po kolei do człowieka, aby ten je nazwał, jednak żadne ze stworzeń nie zadowoliło człowieka. Wtedy Bóg zesłał na pierwszego człowieka śpiączkę i z jego ciała bok (trafniejsze tłumaczenie z hebrajskiego mówi "bok" a nie "żebro") stworzył kobietę. Zaprowadził ją do mężczyzny, a ten ucieszył się na jej widok i dał na imię Ewa (życie). Ewa stała się matką wszystkiego co żyje. W tradycji hebrajskiej Adam i Ewa byli dwoma bokami lub dwiema twarzami jednej istoty, która została rozdzielona przez Boga, aby powstali mężczyzna i kobieta.

Dalej opisane jest jak na świecie pojawiła się śmierć. Wąż skusił Ewę, aby skosztowała zakazanego owocu. Kobieta spróbowała i przekonała również Adama, aby to uczynił. Po zjedzeniu ludzie poznali dobro i zło oraz poczuli, że są nadzy i schowali się przed stwórcą. Bóg zorientował się, że zjedli zakazany owoc. Przeklął węża, a Adama i Ewę skazał na życie pełne bólu. Ludzie zostali wygnani z raju i czekała ich śmierć. Na straży ogrodów Edenu stanął Cherub. W tradycji hebrajskiej Sammael zapanował nad wężem, aby skusić Ewę. Kobieta spółkowała z Sammaelem a owocem tego był Kain. Po narodzinach Abla i Kaina, Adam i Ewa rozdzielili się na 150 lat, a po tym czasie poczęli Seta. W przeciwieństwie do innych braci, Set był bardzo podobny do ojca.

W tradycji arabskiej Iblis kusił Ewę. Chciał dostać się do raju i prosił o pomoc pawia. Ptak odmówił i opowiedział o wszystkim wężowi - niestety również o nagrodzie, którą obiecał Iblis. Nagrodą były trzy święte słowa dające nieśmiertelność. Wąż skusił się i ukrył Iblisa w swoich ustach, po czym wniósł go do raju. Iblis przemawiał do Ewy ze swojej kryjówki, więc kobieta sądziła, że rozmawia z jakimś niezwykłym wężem.

 

Abraham - praojciec Arabów i Żydów

Źródła Żydowskie i Islamskie zgadzają się co do tego, że Abraham dostąpił najwyższego daru proroctwa. Po narodzinach Abrahama, ukryto go w jaskini, gdyż ówczesny król, Nimrod, otrzymał ostrzeżenie, że zdetronizuje go dziecko urodzone w tym samym roku co Abraham. Przez tą przepowiednie król rozkazał uśmiercić wszystkie noworodki płci męskiej urodzone w tym roku. Abraham pozostawał w jaskini pod opieką anioła Gabriela. W wieku 13 lat opuścił schronienie i wyszedł z postanowieniem oddawania czci Bogu. Walczył z bałwochwalstwem, co spowodowało konflikty z ojcem i władzami. Nimrod rozkazał Abrahamowi wyrzec się wiary, inaczej zostałby spalony. Abraham odmówił i słudzy Nimroda wrzucili go do pieca, ale ocalał dzięki pomocy boskiej.

Abraham i IzaakNa polecenie Boga Abraham przeniósł się na ziemie Kanaanu. Żona Abrahama, Sara, była bezpłodna i podsunęła Abrahamowi swoją służącą Hagar. Kobieta urodziła syna imieniem Izmael, który dał początek ludowi arabskiemu. Wtedy Bóg sprawił cud, Sara poczęła dziecko imieniem Izaak. Izaak stał się ojcem Hebrajczyków. Sara zaczęła się obawiać, że Hagar i Izmael staną się wrodzy. Na jej prośbę Abraham wygnał Hagar i Izmaela, a ci prawie zginęli gdyby nie anioł, który zaprowadził ich do studni, która ma być studnią Zamzam w Mekce.

Bóg postanowił poddać próbie wiarę Abrahama i kazał mu złożyć w ofierze Izaaka. Prorok zabrał syna na górę Moria, tam anioł powstrzymał Abrahama i w ofierze złożono barana.

 

 

Salomon i Królowa Saby

W tradycji żydowskiej, jak i muzułmańskiej Salomon uchodzi za mądrego króla i pana potężnego imperium. Znał wszystkie języki świata - włącznie z mową ptaków i zwierząt.

Salomona uważa się za króla, który z pomocą aniołów i demonów zbudował pierwszą świątynię w Jerozolimie. Tradycja muzułmańska mówi, że Salomon panował nad wszystkimi dżinami, ludźmi, zwierzętami i roślinami. Ptak dudek, jeden z poddanych króla, miał mu powiedzieć, że na południu istnieje kraina, która nie słyszała o jego istnieniu. Krainą Saby rządziła piękna królowa. Salomon poprosił ptaka o zaniesienie królowej zaproszenia. Przed przybyciem królowej posłano jej niezliczone skarby oraz 6000 pięknych chłopców i dziewcząt. Podróż królowej do Jerozolimy trwała 3 lata. Spotkała się z Salomonem, a ten udowodnił swoją mądrość odpowiadając na zagadki królowej. Salomon przeprowadził próbę: zaprosił królową do sali, której podłoga wykonana została z kryształu. Królowa była przekonana, że będzie stąpać po wodzie i unosiła szatę, pokazując owłosione nogi i stopy. W ten sposób Salomon przekonał się, że jego gość nie jest demonem.

Salomon i królowa SabyTradycja islamska mówi, że królowa Saby była władczynią królestwa Jemenu, gdzie nazywana była Bilkis. Podobno po przybyciu do Salomona odkryła, że dżinn umieścił jej tron tuż obok tronu Salomona. Etiopczycy sądzą, że rządziła miastem Aksum, a jej imię to Makeda. Później poślubiła Salomona i urodziła mu syna, Manelika, który stał się później założycielem etiopskiej dynastii królewskiej. Według żydów potomkiem Salomona był Nabuchodonozor.

Polecamy